PHA به طور گسترده در تحقیقات بیولوژیکی به دلیل توانایی آن در تحریک تکثیر لنفوسیت ها در شرایط آزمایشگاهی (in-vitro) استفاده می شود.

کاربردهای اصلی آن عبارتند از:

1. ایمونولوژی: PHA معمولا برای مطالعه عملکرد لنفوسیت ها و نقش آنها در پاسخ ایمنی استفاده می شود. می‌توان از آن برای فعال کردن سلول‌های T، سلول‌های B و سایر سلول‌های ایمنی و تحریک تولید سیتوکین‌ها، پروتئین‌هایی که نقش مهمی را در واکنش ایمنی ایفا می‌کنند، استفاده کرد.
2. زیست شناسی سلولی: PHA همچنین در مطالعات زیست شناسی سلولی برای مطالعه مکانیسم های تنظیم کننده تکثیر و تمایز سلولی استفاده می شود. می توان از آن برای القای توقف چرخه سلولی، آپوپتوز و سایر فرآیندهای سلولی استفاده کرد.
3. ویروس شناسی: PHA در مطالعات عفونت های ویروسی برای مطالعه پاسخ ایمنی به ویروس ها و ارزیابی اثربخشی درمان های ضد ویروسی استفاده می شود. می توان از آن برای تحریک تولید اینترفرون، یک جزء کلیدی از پاسخ ایمنی به عفونت های ویروسی استفاده کرد.
4. تست تشخیصی: PHA همچنین در تست های تشخیصی برای ارزیابی پاسخ ایمنی به عوامل عفونی و تشخیص ناهنجاری های سیستم ایمنی استفاده می شود. به عنوان مثال، می توان از آن در سنجش ترانسفورماسیون لنفوسیت استفاده کرد؛ آزمایشی که پاسخ تکثیری لنفوسیت ها به آنتی ژن های خاص را اندازه گیری می کند.